Nefes nefese dolu dizgin yürüdüğüm
Allak bullak bi düşünceyle seyrettiğim bir gün
Nereye dedi bir düşünce
Kimsin sen ve nereye gidiyorsun böyle
Hakikaten
Kimdim ben
Nereye gidiyordum
Neden peki.
Bulutlar birikti ansızın üstümde
Çarpıştılar, kızgın değil de mezc olmuş bir gürültüyle
Görev başında bir memur gibi izzetle,
Sicim sicim yağmur yağdı ardından
Rahmet dolu
Toprak kokusu dolu
Nefes dolu
En çok da cevap dolu.
Başımı yağmur damlalarından indirip yere baktığımda
Bir su birikintisi vardı ayaklarımın altında
Ve daha derinlerde bir ben
Rahmanın rahmetinde
Alaşağı olmuş ben
Tepe taklak olmuş ben.
Rahmeti ile kuşatılmış olduğumuz
Rahmana mı bu gidiş
O, dur deyinceye kadar
Kaleminin bana yazdığı kadar.
Öyleyse yağmur, bulutlar, yer ve gök
Bir Yoldaş bir yâr
Değilse
Alaşağı olmuş bir benin içinde kayboluş ve garkoluş
Ne kötü bir yol
Ne ızdırap dolu bi son.
Heybemizde tefekkür
Kabımızda iman
İhsan ile hasredilmiş fikirler ile
Yürü yollar senindir
Yollar sahibinin aşkı senindir.