Son Dem…

Ne düşman istilası
Ne ticaret kaygısı
Ne ahlak yargısı
Zaman da değişti zemin de
“İnsanlık” imtihanda şimdi
Bir insanım diye kendini kanıtlama yarışı…
İnsanlık hünerlerini sergileme zamanı…
Şerif ve de eşref iken
Bir zamanlar insanüstü yaşarken
Şimdi sefil ve esfel arasında
Bocalamaktan yorgun dünya
Uğruna terk ettiklerini arıyor insan
Onur, haysiyet, değer, namus, hürmet…
Ne varsa bıraktığı özgürlük uğruna
Verilmiş ruhsatlar hatırına
Neleri çıkardı hayatından
Anlıyor bir bir…
Şimdi köleliğe muhtaç insanlık
Çünkü daha sefil sınıflar türedi
Çünkü savaşlar sefil
Ticaretler sefil
İnsan ilişkileri sefil…
Değerler uğruna yapılırken savaşlar
Şimdi değerlere savaş var
Kudüs’ün yalnızlığı
Mekke’nin hüznü
Sizi rahat bırakır mı ey insanlar?
İmana açılan bu son savaşta
Bir daha gün mü doğar?
Zaman ve zemin son deminde belki
Bu savaşlar, imtihanlar son safha tarihte…
Her tekerrürden kalan ibret,
Bugün terk etti dünya zeminini
Zaman bir daha ibret vermez belki
Zira tarih bir daha tekerrür etmeyecek…