Özlemektir sevginin en berrak hali
Karın eridiği zaman kadar soğuk
İbrahim’in teslimiyetidir belki
Tek basına bir çocukla kalmışlığın itaatliliği…
Davudi nağmelerin bile söyleyemediği
Haykırmaktır belki de, dağın üstündeki peygamber gibi
Sahipsizlikti, yetim olmak idi
Kim bilebilirdi ki bu acı denizi ortadan yaracak kadar iri…
Dermanı olmayan bir musibet gibi
Kokusunu hiç değiştirmeyen keskin bir acı misali
Süleyman’ın emrindeki rüzgâr değiştiremedi
Kalıcı bir misafir, ‘git’ denilemedi…
Yusuf’un sevgisi gibi kör ederdi
Züleyha’nın güzelliği ne için gitti?
Hasret bu hasret! İsa’nın yıllarca beklenen mesihliği
Meryem kadar tertemiz bir o kadar da acı hikâyesi…
Filistin’de bombardıman arasındaki ümmi sesleri
Bazen şehitlik şerbetinin o tatlı hali
Çünkü sonu cennetle müjdeli
Eyyub’un sabrı da bundan idi…
Esma Polat | Şanlıurfa | Nisanur Dergisi | Kasım 2018 | 84. Sayı
Çok değerli bir şiir olmuş