Evet, duydunuz işte bir Yusuf daha bırakıldı Zavira Zindanlarından… Bir Yusuf daha kurtuldu Firavundan… Bir Yusuf daha kavuştu Ayşe’sine, Meryem’ine, Zeynep’ine…
Analar zılgıt çalıyorlar Kudüs’ün Selâhaddin’i geri döndü diye… Babalar tekbirler getiriyor tertemiz yavruları cihanı diriltecek diye… Eşler, evlatlar sevinç gözyaşları döküyor âlemin iftiharları şahlanacak diye…
Elhamdülillah çekiyor Müslümanlar hak gelip batıl zail olacağı için… Türkiye matem havasından çıkıyor yavaş yavaş… Artık analar, evlat hasretiyle ölmeyecek; evlatlar bu bayram da babamız yok diye ağlamayacak…
Çıkacak mazlumun ahı aheste aheste… Yeter demeli artık Potifar’a, Amonhutep’e! Evlatlarımız, yiğitlerimiz bir iftiraya kurban gitti. Bu sefer yırtılan gömlek iffet değil, ilim, Kur’an, cami, İslam gömleği… Farkına varın artık!
Yusuf, ilim aşığı, Kur’an aşığı, dava aşığı, fedakârlık aşığı… Daha ne diyeyim yetmiyor mu?
Bunlar körler ama sadece hakikate kör olanlardan. Dört duvarı bu yiğitlere zindan yaptıklarını sandılar ama bilemediler onlar Yusuf peygamberin varisleriydiler. Onlar İslam davasına mensuptular, peygamberi örnek almayacak da ne yapacaklardı? Selam olsun zindanı Medrese-i Yusufiye yapanlara. Selam olsun aziz İslam dini için zindanın piri olanlara…
Yorum yap