“Çocuklarınızı üç haslet üzerine yetiştiriniz: Peygamber sevgisi, Ehlibeyt sevgisi ve Kur’an tilaveti…” (Münâvî, Feyzü’l-Kadîr, I, 226)
Sevgi, insanın bir şeye ve kimseye karşı beslediği eşsiz bir duygudur. Hz. Muhammed sallallahu aleyhi ve sellem bütün insanlığa/âlemlere rahmet olarak gönderilmiş bir peygamberdir. Bu özelliği ile insanların acılarını, sıkıntılarını, içinde hissederek duyar. Çünkü onlara düşkün ve sevgi doludur.
Allah (CC) sevgisi, sadık müminlerin yaşarken tadına erdikleri inançlarının bir simgesidir. Allah (CC) sevgisiyle kulluğun tadına varmış kişi; nurani, zarif, ince, yumuşak, hoşgörülü ve güzel bir yapıya kavuşur.
Peygamber (AS) sevilmeden Allah (CC) sevgisine ulaşılmaz. Allah-u Teâlâ, sevgisine ulaşabilmeyi ancak Rasulüne uyma şartına bağlamıştır. Bu nedenle yeryüzünde Müslüman anne ve babalarının sorumluluklarından birisi de kendi çocuklarına peygamber muhabbetini aşılamalarıdır. Çocuklarımızı, Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem ile buluşturmalıyız. Peygamber sevgisi, genelde bütün insanlar için özelde ise çocuklar için bir ihtiyaçtır. Çocuklarımızın istikbalini peygamber sevgisinde aramalıyız.
Çocuklar yaratılışları itibarıyla temizdirler. Bu temizliği muhafaza etmenin en iyi yolu, onlara Peygamber Efendimizi, ehli beytini ve Kur’an’ı sevdirmekle mümkündür. Çünkü çocuklarımızın havaya, suya ne kadar ihtiyaçları varsa böylesi İslami eğitime de o derece muhtaçtırlar. Onların bu ihtiyaçlarını gidermeliyiz.
Çocuklarını peygamber sevgisinden mahrum bırakanlar, onlara çok kötülük yapmış olurlar. İlahi aşkı hissetmenin temelinde anne-babaya sevgi ve hizmet yatar. Onlara gösterilen şefkat Allah (CC)’a gösterilmiş gibidir. Bu sevgi ise ehl-i beyt ilgisini ve Kur’an tilavetini beraberinde getirir. Bunlar birbirinden ayrılmaz bir bütündür. Bu bütünlük çocuklarımızın ahlakını oluşturacak ve hayatlarını şekillendirecek bir hayattır. Bu hakikat yolu ise Peygamber Efendimizi sevmekten geçer.
Selam ve dua ile…
Tuğba Beyazçiçek | Nisanur Dergisi | Mayıs 2022 | 126. Sayı
Yorum yap