ManşetŞiirÜmmü Gülsüm TuranYazarlar

Bir Takım Metaforlar

Bilmem kaçıncı kez bu sorguladığın kendini
Gözlerinden başlayarak,
Ayak parmaklarına inen bakışlarını
Ve ellerini
Avuçlarında uzanan kıvrım kıvrım çizgileri
Tırnaklarını ve eşsiz yaratılışını
Ürkerek kalbine doğru kayan düşüncelerini
En mühimi oradaydı
Daima örtük, açıkça sorgulanmaktan kaçınılan o bölgeyi
Süveyda mı demeliyim sana?
Adına çokça şiirler yazılan süveyda…
Kimine göre tüm kötülüklerin ana kaynağı
Kimine göre yaratıcıya ulaşma noktası
Nesin sen süveyda?
Ben ayna isem yaşama karşı tutulan
Sen de benim aynam
Ya kötülükleri saklayan kara bir kutu,
Ya da yaratıcıya ulaşma yolu…
***
Ayağı çıplak bir çocuğa duyduğun acı mı?
Kirli elinden tutup, alnına kondurduğun bir buse mi?
Kendini başkasının yerine koyup
Yapmak zorunda hissettiğin iyilikler mi sahici?
Sadece iyilik olduğu için yaptıkların mı daha samimi?
Severken bir kelebeği
Böceği ezişin neden?
Gülü koklamaya doyamazken
Kötü kokulu çiçekten kaçışın neden?
Yağmura şükrederek,
Toprak kokusunu hissederken
Çamurdan uzak duruşun neden?
Aç gözlerini ve bak, ellerin cepte yürürken
Lakayt bir yüz ifadesi ile süzdüğün,
Dünya ve içindekiler birer ulaşım aracı,
Nereye ulaşacağın
Ve ne ile ulaşacağının esrarı sende…

Ümmü Gülsüm Turan | Nisanur Dergisi | Aralık 2019 | 57. Sayı

Yorum yap