Giderken ki hüzünlü bakışların anlamı neydi?
Sanki bir daha dönmeyecek gibi el sallamak
Biraz daha görmek için atılan küçük küçük adımlar
Bilmem ki adı neydi bu gidişlerin!
Giden de kalan da aynı yarayı taşırdı mahzun yüreğinde
İkisi de elveda demenin acısını yaşadı suskun kelimelerde
Geride geçmişi hatırlatan anılar kaldı bize
Bilmem ki adı neydi bu gidişlerin!
Güneş kendini karanlığa bıraktı ‘bir daha doğmam’ diye
Bahar kendini hazana bıraktı ‘bir daha geri dönmem’ diye
Mutluluk kendini hüzne boğdu bir daha vuslat olmaz diye
Bilmem ki adı neydi bu gidişlerin!
Sancısı vardı gönül denen hanemin, yaşanmış bugünlere
Sessiz çığlıklarımı haykırdım bir tek olana
Ey es-Semi olan Allah,
Bilmem ki adı ayrılık mıydı bu gidişlerin!
Ey el-Mucib olan Allah, ayrılığın adına koca bir kelepçe istiyorum…
Sümeyye Yıldırım| Hollanda | Den Haag | Nisanur Dergisi | 83. Sayı | Ekim 2018
Yorum yap