‘Leyte’ dedim… Eski günlerin geri gelseydi. Yürekleri ferahlatan destanımsı Selahaddin’in fethi. ‘Leyte’yi dedirten nedir? Muhal miydi her şey mazide miydi?
İtiraf etsin lisanın, bu ümmetin kalmadı mı Şeyh Yasin’i? Kutsal mahremlerin hiçe sayıldı, çiğnendi. Kıpırdatamayacak kadar mı alçaldı kutsiyeti?
“Yatağımda ölmektense seçerim Apache’i…”
Bu sözü söyleyecek, ümmetin, kalmadı mı Rantisi’si? İzzeti yere serilirken bu ümmet utanmaz mı? Ne zamana kadar izleyecek izzetin rezilliğe alçalışını?
Uykusunu kaçırmaz mı bu ümmetin ahvali? Davası uğruna feda olunacak kalmadı mı ümmetin Yahya’sı?
İzzettin Kassam Tugayları Kudüs’te! Gayeleri ya şehadet ya da ulaşmaktır zafere. Donanmışlar imanla, cesaretle, cihadı bilerek zirve. Bu ümmetin komutanlarından kalmadı mı Salah Şahade?
İslam coğrafyasında dinmez gözyaşı kan. Haneleri talan, beldeleri viran… Buna dayanacak kalmadı mı vicdan? Şehadete koşan bir misal-i Nizar Reyyan. Ümmetin iradesi, imanı küller altında. Bir Selahaddin bekler dönüşmek için kora…
Bir gün kor olursa dev`i yayılsın cihana. “Kudüs bizimdir” nidası ulaşsın arz-ı semaya… Düşün kardeşim! Ağla! Nerede sahibi olduğun dava? Davayı omuzlayacak takat kalmadı mı omuzda? Yoksa değiştirdin mi yükünü dünya rahatlığıyla?
Yeter! Diye feryat edip, silkelenişin vakti gelmedi mi? Dünyanın cazibesi mi aldattı seni? Derdini, amacını bu kadar pasifleştirdi?
Nerede Ebu Cihad? Ebu İyad? Mustazaflardan kesilmeyecek mi feryat? Sahip çıkacağız miracımıza, haremimize bizzat. Bunu belleteceğiz zalimlere inat…
Bağrında yer verdin yiğitlere. İşte İsmail Ebu Şenneb, Abdullah Kavasime, Cemal Selim, Cemal Mansur, Selahaddin Derveze. Daha nice gönül vermiş şehadete canından vazgeçercesine…
Bekle ey nazlı Kudüsüm! Ümmetin hali düşürmesin ye`se… Birleşeceğiz, sahip çıkacağız, yaralarını saracağız. İşte o zaman vuracağız ben-i İsrail’e darbe.
Sen yeter ki bekle! Ümidini kesme!
Rumeysa Tabak | Şanlıurfa | Nisanur Dergisi | 80. Sayı | Temmuz 2018
Yorum yap