Usul bir okyanus dalgası
Emaneti bıraktı yavaşça kıyıya
Ve hemen çekildi sızlayan vicdanının arkasına
Denizler ağlar mıydı?
Bu bilinmez ama
Küçücük bedene bir mezar olmak
Epey gitti ağrına
Oysa musahhar kılınmıştı insana
Hıçkırıklarını kimler duyardı şimdi
Eli kanlı katillere
Hunhar canilere yurt olmak da vardı kaderinde
Kime ağlasın, kime yakınsındı derdini?
Küçücük bir bedene mezar olmak
Denizin kötülüğünden miydi?
Yeni bir mezar icad edildi
Yeni bir dram
Yeni bir utanç
Diyarından sürülenlere müstahak
Yeni bir vatan
Sürgünden ilticaya kaçanlara…
Yeni yurtlar var bu zamanda
Ölüme açılan son perdenin sahibi
Koskoca denizdi şimdi
Rabia Özelçi | Nisanur Dergisi | 82. Sayı | Eylül 2018
Yorum yap