Bir askıdır ruhum, bedenime tutunan
Bir askı, gelip geçici yollar sevdalar
Ömürlerde aradı durdu ruhunu yolunu
Aşkını heyhat heyhat asi cahil
Hükümsüz fütursuz cahil
Ruhum heyhat daha kendi gezegenin
Evrenin yurdunda bir biçare
Askısın ne demeye dolaşır
Ruhun el kapıları yolları aşklarında
A divane aklım say ki ruhum yoruldu
Şaşırdı kıvrıldı yolundan yutkundu
Tozunu başka sevda, aşk, elem, kederlerin mutluluğunu
Aciz miydi ellerin tutuverseydin ya
Ensesinden aşkın ruhun askımın
Ense ki sahibi kayıp kendinde kayıp
Ruhundan ayıp kokar, aşk kokan ellerin
Sokakların gözlerin civarında bak deli divane ruhum
En sonunda aklı da kör kütük ettin salıncağın yurdunda
Aşk ki ben doğmadan işlenmiş ruhuma
Sonunda beni de kayıp ettin sokakların yurdun koynunda aklın ki zati
Ebedden evvele çatışır yakışır sokaklarımız
Senle gel ki gel ruhum uy şu aklın
Sapağı ruhu aşkına desem haykırır ruhun
Ben mantık mıknatısı kabul etmem
Deliliktir benim yurdum, vatanım, aşkım şah damarında kan
Ağacından can çam ay konağında güneş doğdu doğalı
Ay battı batalı delilik hem de öyle bir delilik ki
Arandı durdu yine kendinle kendinde
Ruhunda aşkından vuruldu duruldu
Soruldu bir tas suyum dünyam dünyama gizlenmiş hadi ruhum bul
Sor sar sarmala aklın beziyle
Ruhun dikenli yollarını bul ki
Aklımda ruhumda ayımda durulsun şah can
Aşk damarından kâinat, fitrat, aşk
Aynam dile gel gel de haykırsın ruhum
Ruhunla, askımla, aşkıyla, şevki kanıyla Mevla’nın
Haydi dillen Mevla’nın şarabı aşkıyla hadi bu askı bu canda emanet
Gezmesin el yularında haydi utandırma ruhumu hay…
Askı | Gülden Köse
Yorum yap