ŞiirÜmmü BennaYazarlar

Aşk ya da Leyla!

Beride dur da aşkı yazalım Leyla
Çekil aradan da sözlerin büyüsü bozulsun
Melekler hücum etsin
Kalbimin atışlarına
Ölümün karanlığı
Hayatımı aydınlatsın
Ya git ya da gerçek yüzünle gel
Yorulduk artık tüm sahteliklerden

Bağrı yanık bir türküdür şimdi
Dilimde Leyla
Nefsin kırbaçlarında mahkûm
Kayıp giden bakışlarda ahuzar
Islanan gözlerde uslanmaz bir tutsak
Geçmişin yasını tutma Leyla
Kapkara göğün halesidir sarhoşluğun
Ver elini kopalım fırtınayla
Özün özümle birleşir belki
Ve uçuşuruz birlikte ukbaya

Aslında sen hep güzeldin Leyla
Gecelerin elleri göğe kalkarken
Yanı başımda parıldardın
Sendin konuşturan
Sendin yıldızlara koşturan beni
Yoksa haddim sözlerimden aşağıyken
Ruhum çetin azaplardayken
Nasıl yakarırdım Yâr’e?
Bilirsin Leyla
Sen anlarsın
Gece bana sırlarını verirdi
Ben tutardım
Sonra tutulurdum fecre
Uyumazdık öylece
O bana bakardı ben ona akardım
Şahittir sarı yapraklar
Şahittin Leyla

Şu ayağıma dolanan
Yarınlarda kaybolmuş tul-i emeldir
Hecelere mahkûm bütün hislerim
Günahlarımın inkişafıdır
Korku ve ümid arasındaki araf
Benliğimi silkelerken uçurumlarda
Bende kalan binler nedamet
Binler mağfiret tutkusu
Ve binler vuslat arzusu
Ruhumu yeniden diriltir Leyla

Visale sonsuz besteler yapmak
Sana kalsın Leyla
Kaskatı yüreklerimizin hazanı gibi
Sahici olsun
Ve bir gün kaybolursam
Beni yalnızca sen ara Leyla
Gözlerimi kapasam da ümidini kesme
Sen kalbimden gitmişsen
Ben hiçliğe giriftarım
Anlamsız kelamların
Sessiz yakarışların öznesi olurum Leyla

Hiç bir el değmemişken ellerine
Dünyanın çöpleri girmemişken gözlerine
Yüreğimde yer edinsen ya
Kalsan orda öylece
Bıraksan bîvefa şarkıları
Çıkıversen serkeş ruhların damarlarından
Kanatlansan da
Bulutlardan bembeyaz bir izle
Şuracığıma konsan ya
Seni sırdaş gecelerle beslerim Leyla
Yağmurla kurular
Güneşle serinletirim
Beni senden etmem
Seni terk eylemem
Ben seni var edenle buldum seni
Beni senle var edeni sevdim Leyla
Gitme şuracığımdan
Gitme Leyla…

Ümmü Benna | Nisanur Dergisi | 80. Sayı | Temmuz 2018

Yorum yap